غم زمانه خورم يا فراق يار كشم به طاقتي كه ندارم كدام بار كشم؟!

كوچولوهاي قشنگم! امروز مامان كمي غمگينه، دليلش هم سردرگمي درباره شما دوتاجوجه هاي رنگيشه...

بعداز6ماهي كه پيش هم بوديم و به هم عادت كرديم دوباره بينمون جدايي افتاده و حالا من نگران شرايط روحي شماهام،البته بيشتر سپهر كوچولوي هميشه خندونم كه تازگيها يعني دقيقا تويك ماهي كه مرخصيم تموم شده و سر كارم برگشتم روحيه حساسي پيدا كرده و باكوچكترين بهانه اي گريه مي كنه...

يكي از خانمهاي همكار كه به قول معروف چندتا پيرهن بيشترازمن پاره كرده و سن و سالي ازش گذشته هروقت منو مي بينه مي گه بچه ها بزرگ مي شن، تو فقط غصه نخور،حرص نخور.چه غصه بخوري چه نخوري بچه ها بزرگ كه مي شن ازنبودنت شاكين! بعدهم مي گه من نادون بودم كه غصه مي خوردم تو نخور!

خلاصه اينكه مامان، هم نگرانتونه  هم دلتنگتون ... تنها كاري كه مي تونم انجام بدم دعابراي سلامتي و آرامش و خوشبختي شماست و البته نوشتن تو اين وبلاگ 

اگه بزرگ شدين و خواستين بهم شكايت كنيدكه چرا تنهاتون گذاشتم قبل ازاينكه متهمم كنيد و مجازاتمو تعيين كنيد به يادبياريد كه مامان عاشقانه دوستتون داره وهمه چيزرو براي شمامي خواد حتي خودش رو... والبته گردن مامان درمقابل شكايت شما از مو باريكتره