كاش مي شد سه چيز را ازكودكمان يادبگيريم...

جوجوي قشنگم!ديشب بعد از اينكه كارهام تموم شد روي تخت دراز كشيدم تاكمي استراحت كنم،همون موقع -تو هم كه هميشه دنبال مني-دنبالم اومدي و رو تخت شروع به بالا پايين پريدن و از ته دل خنديدن كردي، اولش داشتم ازكارت -كه البته بي خطر هم نبود- كلافه مي شدم حتي چندبار تكرار كردم كه شيطنت نكن! بشين! مي افتي، ولي توجهي نداشتي و ادامه دادي...براي چندلحظه سعي كردم دل به دلت بسپارم و اونوقت بود كه من هم ازكارت لذت بردم... چقدر قشنگ بازي مي كردي ومي خنديدي و انگار برخلاف چندلحظه ي قبل ،اين شاديت به من هم منتقل شده بود و من هم خنده مي خواستم... به چشمات كه ازخوشحالي مي درخشيد خيره شدم و من هم زدم زير خنده، بعدانگار كه از اين عكس العملم راضي شده باشي نشستي و دستتو دور گردنم انداختي و بوسيديم و دوباره به كارت ادامه دادي!! عاشقتم پسر مهربون و شاد و دلنشينم

كاش مي شد سه چيز را از كودكان ياد بگيريم:
بي دليل شاد بودن و پاي كوبيدن*
هميشه سرگرم كار بودن و بيهوده ننشستن*
حق و خواسته خود را با تمام وجود خواستن و فرياد زدن *