لالايي هاي شبانه
لالايي هاي شبانه سپهر عزيزترازجونم...
ديشب نمي دونم چرا ولي خيلي بدخواب شده بودي و چندبار بيدارم كردي و توخواب گريه مي كردي... شايد خواب بد ديده بودي عزيزدلم،نميدونم ولي خيلي دلم ميخواست بدونم چي باعث پريشوني پسركوچولوي قشنگم شده... شبها قبل از خواب شايد بتونم بگم ازبهترين لحظات زندگيمه، چون فرصتي پيش مياد تا بدون اينكه ازدستم دربري و شيطوني و ورجه وورجه كني، توبغلم آروم بگيري و ازم بخواي كه برات شعر بخونم... توچشمام خيره مي شي و مي گي "گل مهتاب" رو بخون... ومن چشمامو مي بندم و انگاركه دارم تو يه كنسرت بزرگ اجرا مي كنم، حس مي گيرم و برات مي خونم:
لالايي كن بخواب خوابت قشنگه گل مهتاب شبا هزارتا رنگه
يه وقت بيدار نشي ازخواب قصه يه وقت پانذاري تو شهر غصه
لالايي كن مامان چشماش بيداره مث هرشب لولو پشت ديواره
ديگه بادبادك تو نخ نداره نمي رسه به ابر پاره پاره
لالايي كن لالايي كن مامان تنهات نميذاره دوستت داره دوستت داره ميشينه پاي گهواره
وتو چندبار ازم ميخواي كه همينو برات بخونم و بعدميگي حالا "گل سپهر" رو بخون و من برات ميخونم:
لالا لالا گل پونه سپهر من نگير بونه لالا لالا گل لاله سپهر من چه خوشحاله
لالالالا گل نرگس نباشم دور، ِز تو هرگز هميشه در برم باشي چو تاجي بر سرم باشي
لالا لالا گل مريم فداي تو بشم هردم لالا لالا گل بادوم سپهر من بخواب آروم
لالا لالا گل ريحون سپهر من عزيزجون لالا لالا گل خشخاش باباش رفته خداهمراش
لالالالا گلم خوابيد به رويش نورِ مَه تابيد
بعدهم كه همه لالايي هاتموم ميشه تازه مي گي حالا گل گلدونو بخون و من شروع مي كنم...
گل گلدون من شكسته درباد تو بياتا دلم نكرده فرياد
گل شب بو ديگه شب بو نمي ده كي گل شب بو رو ازشاخه چيده
گوشه آسمون پر رنگين کمون من مثل تاريکي، تو مثل مهتاب
اگه باد از سر زلف تو نگذره من مي رم گم مي شم تو جنگل خواب
گل گلدون من ماه ايوون من از تو تنها شدم چو ماهي از آب
گل هر آرزو، رفته از رنگ و بو من شدم رودخونه دلم يه مرداب
تو که دست تکون مي دي به ستاره جون مي دي مي شکفه گل از گل باغ
وقتي چشمات هم مياد دو ستاره کم مياد مي سوزه شقايق از داغ...
وديگه چشماي قشنگت گرم خواب مي شه و من رو غرق لذت عميقي مي كنه كه وصف نمي شه...
