بچه داري زيباست...

مامان يه كتاب به اسم "بچه داري زيباست" داره، البته قبل ازاينكه توبه دنيابياي خريده بودمش تا بهتر به پيشواز فرشته مهربونم برم...

خواستم اين كتابو به ماماناي حساس و هميشه نگران معرفي كنم، چون شبيه يك مادر يا مشاور مهربون، به تمام مسائلي كه ازنظر يه مامان وباباي بي تجربه، بغرنج يانگران كننده ميرسه بسادگي پاسخ ميده و براي من كه خيلي آرامبخش بوده...

يه مثال از همين كتاب ميزنم... اين كتاب ميگه كه خجالتي بودن وبه قول خودمون غريبي كردن بچه ها،اضطراب، عصباني شدن و لج بازي و...  در دوره ي سني تو كاملا طبيعيه،چون درك كودك از محيط بطرز فزاينده اي زيادشده اما هنوز توانايي تجزيه و تحليل وجود نداره،بنابراين طبيعيه كه كودك درخيلي مواقع احساس ناامني،ناتواني و بيعرضگي بهش دست ميده و همينها باعث كناره گيري يا خشم ياسركشي ميشه، وجالبه كه هرچه زودتر بچه به درك محيطي بيشتري ميرسه اين حالات هم دراو بيشتر ميشه، اين كتاب سن 2-3 سالگي رو براي"به يكباره بالار رفتن درك كودك از محيط " درنظر گرفته ولي مي بينم كه سپهر دردونه ي مامان تقريبا از 18 ماهگي داره اين سير صعودي رو طي ميكنه وبنابراين حق ميدم كه زودتردچار اين احساسات شده باشه

ويه مثال ديگه اينكه بچه ها عادت دارن درسن 2-3 به يك ياچند وسيله وابسته بشن طوري كه حتي ممكنه اونو باخودشون به هرجا ببرن و ياگوشه اي ازخونه رو براي خودشون بعنوان يه جاي امن انتخاب كنن و مدام درهمون جا وسايل و اسباب بازيهاي موردعلاقه شونو جمع كنن واين به كاهش اضطراب و افزايش اعتماد بنفسشون و اينكه همه چيز تحت كنترل اونهاست كمك ميكنه مث جوجه كوچولوي من كه يه مدته روسري مامان،كتابا،خرسك و بالشش،و البته هروسيله ديگه اي كه مورد علاقه شه زير ميز كامپيوتر يا پايين تختش جمع ميكنه وكنارشون ميشينه و ممكنه ساعتها درهمين وضعيت قرار بگيره وباهاشون سرگرم بشه....

خلاصه همه ي اينها رو گفتم كه بگم عاشقتم...و بچه داري نه تنهازيباست كه ميتونم بگم هيچ كاري رو به زيبايي بچه داري-يالاقل سپهرداري- نمي شناسم...