مامان و جوجه هاش

سپهر و هستي نازنينم!

مامان باتمام وجودش ممنون وجودشماست... ازشما عشق و انرژي مي گيرم... ازشما درس مي گيرم... ازشما آرامش و اعتمادبنفس مي گيرم ... ازشما هستي و وجود مي گيرم... باشما به كودكي برمي گردم ...

به روزهايي كه سرمست ازعطر بهارنارنج و بي خيال از هر طرح و برنامه و حساب و كتابي ،تمام روز به قايم شدن لابلاي موردها، دنبال كردن پروانه ها، تلاش بي حاصل براي بالارفتن ازدرخت زردآلو، چشم دوختن به برگهاي چندرنگ اكاليپتوس، دويدن و خنديدن هاي بي دليل و ... مي گذشت...

خلاصه كنم ... كودكان من ، باشما لحظه به لحظه ي زندگي رو نفس مي كشم ... و مشامم ازبوي آشناي بهارنارنج، همچنان پر ميشه ... نمي دونيد چقدر ازمراسم مشتركي كه باهم داريم لذت مي برم... مراسم و جشني كه مدعووينش ما سه نفريم و ازبودن باهم ... بيش ازپيش لذت مي بريم...

جشن شير... جشن ميوه... جشن كتاب خوندن مامان ... و هردورهمي شادي كه باهم داشته باشيم ، برامون جشن و شادي و انرژي بهمراه مياره...

راستي تو جشن هاي ما، شما هم دعوتيد... اصلا قراره هركس كه حتي براي لحظاتي ،خودش رو كودك شاد و بي خيال مي بينه دعوت باشه...